PARABALYONG PAGSAKIT

(wahahaha!) Sabi ko na kaya dai ka man lang makatagal jan. Basta dai moko jan pag-asahan Ta dai ko hinanap yan May sadiri man akong kapagalan. Ano kayang gustong patunayan mo? Na ika na an maray maray asin santo? Tapos pag dai mo na kaya, sa iba mo ibabalyo? Dawa pa maging putikun ka sa sadiri mo na mismo? Dawa pa magralaba, magralawig na an saimong ngodoy Sa kaaapod kan saimong gabos na kaunoy Nalalawi ka man magsabi, o dai maabot kang utak mo, Ika man giraray an responsable kan kasakitan mo.

Sa Balyong Tinampo

Sa balyong tinampo ako nakakua ning mga pag-iriba
na sako matabang, maayuda, mapaogma...

Duman naglilihis ang sakuyang gutom
ang oras, ang duros sa pagtaram..

An pirming bado dai naririsa
Kan mga kaibanan na man-iba-iba..

Kaya amiga, dai mo ako pagpugulan
na sa balyong tinampo duman magdalaga

An sakong masaklap na pagkatao
duman lang natatahuban..

Mantang ako naglalaba sa harong nin iba
Pigdusay ko man an namamatian sainda

sa balyong tinampo dai akong duwa-duwa
mag-ngirit, o maghibi man, tulos akong nauumayan..

Sabihon pa nindang maribukon ako
husgahan man ninda an bilog kong pagkatao

Dai ninda mahihiling ang mga kakulangan
na dawa an panduwa kung agom, ni mapanu,
dai lamang...

Panduwa

Ngalngalan mo,
Ukaan mo,
Artehan mong husay
Ang sabi ni Inay
Kan siya pa nabubuhay
Sa mga lalaking pigpapabisto ko
Sa samuyang balay...

Pag dai daa tinao ang sakuyang gusto
Asin hinahagad na mga kapritso
Ang relasyun punduhon, maghanap naman iba
Na pedeng sakuyang maging ba’gong ilusyun.

Minsan tinubod ko ang mga sabi ni Inay
Alagad pig-isipan ko ining marhay.
Kan ako namuot sa sarung solterong
Suarin ko lang nabisto sa may Magsaysay.

Alagad dai naghaloy
Kami dai nagdanay
Kan sakuyang naaraman
na ako palan panduwa
sa sakuyang namumutang Inay
Na saiyang naging
enot na sambay...

Ako Saiya Man Na Namutan

Ang saru o duwang segundong
papirung kan saiyang mata
garu minapalid ning pagkamoot
pasiring sa sakuyang daghan

Ang saiyang mga mata...
Dai ko hinuhuna na ako madadara...

Ta kun minakulpa an darakulang alon
sa pampang,
Ano ta baku an sakuyang daghan?

Kun ini man saru sanang pagnigar sa katotoohan
Kan sakong dai pag-ako...
Na ako dai nya man talaga namumutan
Dai man lugod ako pagdayaun
Kan sakong namamatian...
Ta iba ang sakong nadadangog na istorya
sa sakong nahihiling...

Ang gabat kan saiyang kamot
kun sako minaduta dai nagbabago
Siring sa huyop kan duros
marikas kun magdantol..
Haros dai ko narisang nakaputan ako.

Dai ko man nahiling sakuyang namatian
And duon sa sakuyang kublit
Kan magabat nyang palad
haros malanit...

Nilupad an sakuyang isip
sa kun saen na lugar
Ako, napaglingaw...
na yaon siya sa kataid ko
Tuninong alagad makusog ang bagwis
kan presensya.

Dangan aroatyan, makapot naman siya..
Dai masabi ning dawa ano
Alagad aram ko na...
Dai ako nagsayuma..

Kaipuhan maribayan ning malipot na duros
Ang mainit na temperatura..

Napiritan akong ibuntol
an gabat kan sakong kapungawan
na sa enot ako naghabo...

Dai ko siya inarog,
dai ko inagaw saiya ang pagmati.
Nagpadara lang ako sa hambalos kan alon
na minasunod sa direksyon
kun saen minaagui an duros
na sako naghatud ning hararom na paghangos
Tanganing kayanun
ang saiyang pagbalos..

Sabihon man kan isip nyang
ako nagpadara sana...
Dai nya madadaya...
Dai nya sako matatago...
Na dawa kadikit
sakuyang namatian
na ako saiya man
na namutan...

Hare Daw Ko!

Ang sabi mo may hilang ka
Asin dai mo na kaya
Dangan magduman ako saindo
Ta iridu ka
Hare daw ko.

Nag-inom ka na naman!
Babae ang pulutan!
Sa kanto kan Triangulo
Ang saimong tambayan!
Hare daw ko!

Anong akala mo sako?
Mapaluko saimo?
Asin matubod
sa mga hambog mo?
Hare daw ko.

Gusto mo lang makasaru!
Dai ka na magsaginsagin!
Puro ka pamalu-malu!
Gusto mo lang makatsansing!
Hare daw ko!

Panduwa

Ngalngalan mo,
Ukaan mo,
Artehan mong husay
Ang sabi ni Inay
Kan siya pa nabubuhay
Sa mga lalaking pigpapabisto ko
Sa samuyang balay...

Pag dai daa tinao ang sakuyang gusto
Asin hinahagad na mga kapritso
Ang relasyun punduhon, maghanap naman iba
Na pedeng sakuyang maging ba’gong ilusyun.

Minsan tinubod ko ang mga sabi ni Inay
Alagad pig-isipan ko ining marhay.
Kan ako namuot sa sarung solterong
Suarin ko lang nabisto sa may Magsaysay.

Alagad dai man naghaloy,
Kaming duwa dai nagdanay
Kan sakuyang naaraman
na ako palan panduwa
sa sakuyang namumutang Inay
Na saiyang enot
na naging sangbay...

PIG-URIHANG KALAG

Tanu ta Saimong pigtugutan
Na ako ninda urihan?
Ano ang sakuyang kasalan
Na dai ko pigbayadan?
Pigkua na ninda ang gabos
Na mga pagrurugaring ko
Nin huli sana sa sakuyang nahiling
Pighalian ninda kong pagkatao...
Dai ko man tinutuyo na sinda mabisto ko
Sinda mga dati ko man na amigo
Alagad tanu ta mayong gustong magtestigo
Sa katotoohan na gusto kong ipabisto?
Ano ta pigtugot Mong ini maaraman ko
Kung mayo man lang sana akong magiginibo?
Isay ang tunay na sala sa paghiling Mo
Kung ako ang nagsapna, ako ang naghimu
Alagad iba ang makakan kang luto ko
Na saindang pig-aragawan, pigbarasang-basang
Asin mayu man lang natadang sakuya itao....