Panduwa

Ngalngalan mo,
Ukaan mo,
Artehan mong husay
Ang sabi ni Inay
Kan siya pa nabubuhay
Sa mga lalaking pigpapabisto ko
Sa samuyang balay...

Pag dai daa tinao ang sakuyang gusto
Asin hinahagad na mga kapritso
Ang relasyun punduhon, maghanap naman iba
Na pedeng sakuyang maging ba’gong ilusyun.

Minsan tinubod ko ang mga sabi ni Inay
Alagad pig-isipan ko ining marhay.
Kan ako namuot sa sarung solterong
Suarin ko lang nabisto sa may Magsaysay.

Alagad dai naghaloy
Kami dai nagdanay
Kan sakuyang naaraman
na ako palan panduwa
sa sakuyang namumutang Inay
Na saiyang naging
enot na sambay...

Ako Saiya Man Na Namutan

Ang saru o duwang segundong
papirung kan saiyang mata
garu minapalid ning pagkamoot
pasiring sa sakuyang daghan

Ang saiyang mga mata...
Dai ko hinuhuna na ako madadara...

Ta kun minakulpa an darakulang alon
sa pampang,
Ano ta baku an sakuyang daghan?

Kun ini man saru sanang pagnigar sa katotoohan
Kan sakong dai pag-ako...
Na ako dai nya man talaga namumutan
Dai man lugod ako pagdayaun
Kan sakong namamatian...
Ta iba ang sakong nadadangog na istorya
sa sakong nahihiling...

Ang gabat kan saiyang kamot
kun sako minaduta dai nagbabago
Siring sa huyop kan duros
marikas kun magdantol..
Haros dai ko narisang nakaputan ako.

Dai ko man nahiling sakuyang namatian
And duon sa sakuyang kublit
Kan magabat nyang palad
haros malanit...

Nilupad an sakuyang isip
sa kun saen na lugar
Ako, napaglingaw...
na yaon siya sa kataid ko
Tuninong alagad makusog ang bagwis
kan presensya.

Dangan aroatyan, makapot naman siya..
Dai masabi ning dawa ano
Alagad aram ko na...
Dai ako nagsayuma..

Kaipuhan maribayan ning malipot na duros
Ang mainit na temperatura..

Napiritan akong ibuntol
an gabat kan sakong kapungawan
na sa enot ako naghabo...

Dai ko siya inarog,
dai ko inagaw saiya ang pagmati.
Nagpadara lang ako sa hambalos kan alon
na minasunod sa direksyon
kun saen minaagui an duros
na sako naghatud ning hararom na paghangos
Tanganing kayanun
ang saiyang pagbalos..

Sabihon man kan isip nyang
ako nagpadara sana...
Dai nya madadaya...
Dai nya sako matatago...
Na dawa kadikit
sakuyang namatian
na ako saiya man
na namutan...

Hare Daw Ko!

Ang sabi mo may hilang ka
Asin dai mo na kaya
Dangan magduman ako saindo
Ta iridu ka
Hare daw ko.

Nag-inom ka na naman!
Babae ang pulutan!
Sa kanto kan Triangulo
Ang saimong tambayan!
Hare daw ko!

Anong akala mo sako?
Mapaluko saimo?
Asin matubod
sa mga hambog mo?
Hare daw ko.

Gusto mo lang makasaru!
Dai ka na magsaginsagin!
Puro ka pamalu-malu!
Gusto mo lang makatsansing!
Hare daw ko!

Panduwa

Ngalngalan mo,
Ukaan mo,
Artehan mong husay
Ang sabi ni Inay
Kan siya pa nabubuhay
Sa mga lalaking pigpapabisto ko
Sa samuyang balay...

Pag dai daa tinao ang sakuyang gusto
Asin hinahagad na mga kapritso
Ang relasyun punduhon, maghanap naman iba
Na pedeng sakuyang maging ba’gong ilusyun.

Minsan tinubod ko ang mga sabi ni Inay
Alagad pig-isipan ko ining marhay.
Kan ako namuot sa sarung solterong
Suarin ko lang nabisto sa may Magsaysay.

Alagad dai man naghaloy,
Kaming duwa dai nagdanay
Kan sakuyang naaraman
na ako palan panduwa
sa sakuyang namumutang Inay
Na saiyang enot
na naging sangbay...

PIG-URIHANG KALAG

Tanu ta Saimong pigtugutan
Na ako ninda urihan?
Ano ang sakuyang kasalan
Na dai ko pigbayadan?
Pigkua na ninda ang gabos
Na mga pagrurugaring ko
Nin huli sana sa sakuyang nahiling
Pighalian ninda kong pagkatao...
Dai ko man tinutuyo na sinda mabisto ko
Sinda mga dati ko man na amigo
Alagad tanu ta mayong gustong magtestigo
Sa katotoohan na gusto kong ipabisto?
Ano ta pigtugot Mong ini maaraman ko
Kung mayo man lang sana akong magiginibo?
Isay ang tunay na sala sa paghiling Mo
Kung ako ang nagsapna, ako ang naghimu
Alagad iba ang makakan kang luto ko
Na saindang pig-aragawan, pigbarasang-basang
Asin mayu man lang natadang sakuya itao....

Lagatak Sa Riles Kan Tren

Nagdadangadang na ang banggui..
Nagrarapas ang mga duot sa gilid kang uma
Naglalagatak na bagon ang uminagui
Na nagpakulog kan sakong talinga...
Alagad haen ka na?
Tanu dai mo aram na hinahanap taka?
Ang bulan na nagkakalot sa maitum na panganuron
Garu man an saimong nagtatagong lalawgon...
Hilinga ta naglakaw ako sa trabisa kan riles
Nagbalik guiraray ko sa madiklom mong harong
Minati ko ang duros sa makulog kong bitis
Asin naglakdang na garu tipaklong...

ADEMLA

Ika sarong lugar na panu nin misteryo
asin kapungawan kan sarong soltero
Na serbesa lang ang kapot asin kabisto...

Nagsosolo-solo siya kang magrani ako
Ang madiklom nyang buhay pinaliwanag ko
Asin pigdangog ko ang saiyang sentimyento...

Pinaogma ko sya sa saimong presensya
Na pig-uyunan mo sa diklom kan banggui
Kan ako maogmang liwat uminagui...

Hamis kan ngirit nya iyu ang nahiling ko
sa saiyang mga mata na mas maray kaysa enot
Asin sa langag mo ako saiyang piglibot...

Sa katuninungan kan saimong dalan
Ang maribok ming boses iyung nakalakop
Alagad dai ko aram na ika maaanggot...

Ika sakong pigbisita asin pighangaan
Piglibot ang mga pasiko-siko mong dalan
Alagad habo mo palan kang mga kaogmahan...

Pigtingag ko ang saimong magagayun na harong
Maoogmang eksperyensya ang sakong piglalaom
Alagad ini palan saro sanang patibong..

Sa lalaking ika ang mas nakakabisto
Dai ko hunaun na sa pagdalaw ko saimo
Ako palan uulakitan mo ning kamunduan
Kan sarong lalaking soltero...

HABO KO NA

Anggot ako saimo!
Mayo kang karapatan na kulugan ako!
Dai mo naiintindihan ang pagmati ko?
Dai taka tinatawanan ning autoridad!
Nasa tama na akong edad
Dai mo naiintindihan ang pagmati ko?
Mayo kang karapatan!
Iyu, ika ang gusto ko
Pero kong habo mo sako,
mawawara man 'ning namamatian ko
Dai mo ko pagpiritun!
Dai mo ko pag-imutan!